INTRO : Am|Am|C|FG
Am|C|F|G ( 3 Times ) F|G
ประAmตูโรงงานCปิดแล้วตัวเราF
ปะกะตูปิดอีกแล้วเหรอ(ปิด) ก็ถึGงคราวหมองหม่นสิAm
หนทางมืดมนCจะมีกี่คนF (นั่นนะซิ) มาGเข้าใจเห็นใจ
อยู่เAmพื่องานC ทำเพื่อเงินF (ได้กี่ตังค์กันเชียวฮะ)
เดือนGละไม่เท่าไหร่ Amไม่พอยาไส้เCลี้ยงลูกเลี้ยงเมียF
ก็มีเมียหลายคนนี่ (มีคGนเดียวแต่บ่น)
ได้เป็นวันๆF (บ่นจริงๆแล้วแก่อีกต่างหากG)
เป็นAmกรรมกรCเร่ขายแรงงานF นั่นGมันแสนลำบาก
ชีวิตAmทุกข์ยากCค่าหยูกค่ายาF ค่าโน่นค่านี่ Gค่าน้ำค่าไฟ Am
บ้านต้องเช่าCละค่าข้าวค่าเหล้าF
(สำคัญนะค่าเหล้า ขนาดGไม่กินเบียนะ)
แล้วจะเหลืออะไรล่ะAm สิ้นเดือนสุดท้ายCจะให้ทำยังไร F
(มันก็นั่นนะซินะ) เพราะGเขาเลิกจ้างแล้วF G
* คิดCขอทานF ละอายใจอยู่ C
คิดขอทานF ละอายใจอยู่ C
สะ สะ สองมือยังมี Fสะ สะ สองขายังอยู่ C
สะ สะ สองมือยังดี Fก็สองขายังเดินAm G
นั่นเด่ะแต่ใจไม่กล้าF G
อยากFตัดใจหGวนกลับคืนสู่บ้านนาC
ก็หมดปัญญาGเขาแย่งที่นาไปแล้วF G
INSTRU : Am|C|F|G ( 3 Times ) F|G
( ซ้ำ * )
ตึกAmรามใหญ่โตถCนนมากมายF
อีกGรถราก็ขวักไขว่ Am
ย่ำเดินเรื่อยไป Cสายตาจับจ้องF
ที่ป้Gายรับคนงาน Amค่ำลงแล้วCร้านรวงก็ปิดF
(ปิดทำไมห้ะ นั่นนะดิ โธ่กGลัวโดนปล้นมั๊ง)
แหล่งราตรีเบ่งบานAmนะซิ
สถานบริการสาวCน้อย ทำFงาน
(ก็ต้องจ๋าจ้ะ จ๋าจ้ะ) กันตัวเป็นเกลียวF
(แล้วมีเงินเหรอจะไปจ๋าจ๊ะGกับเค้าเนี่ย)
เป็นAmชายอย่างฉันCมันนึกน้อยใจ F
(เนี่ยะน้อยใจ)G ขายใครไม่ออกAm
เหมือนทุยบ้านนอกC จะมีก็แรงF ที่เอGาไว้ไถนาAm
หมดเรี่ยวแรงCยังเข้าโรงฆ่าสัตว์F
(เจ็บใจจริงๆเลย) มันยังได้ราคาAm
เนื้อหนังมังสาCของคนกับควายF
ก็นั่นนะซิ Gแล้วใครจะเหนียวกว่ากันF G
INSTRU : Am|C|F|G|F|G|F