INTRO : Eb|Dm|CmF|Bb ( 2 Times )
แสงEbประกายแวววับDmจับตา
เมฆCmขลา ใFยลืมแก้วBbดวงนี้เอาไว้
หากดวงEbดาราประดับฟ้Dmาสดใส
ดวงใจจึCmงผ่องอำไพ Fเช่นแสงBbดาว
เมื่อฉันมองEbดวงมณี จึงคลายมองดาวDmยามราตรี
แต่ฉันก็รู้สึCmกดี แFม้ไม่เคยBbได้สัมผัส
ไม่ได้เชยEbเพียงได้ชม ก็สุขสมDmในอุรา
ปรารถนาCmได้เพียงมองFเธอข้างBbเดียว
* จะยืนอยู่ตรงEbนี้ แม้ทำได้เพียงDmมอง
มิอาจจองCmเป็นเจ้าของFครองหัวใBbจ
เกินใจจะไขว่Ebขว้า มิอาจเอื้อมมือDmของฉันไป
สุขใจเCmพียงได้มองF เจ้ามณีBb
ในภEbวังค์ดั่งแสงDmสะกดใจ
อาจดุจCmแมงเม่าFเข้ากองไฟ Bbเป็นเช่นนั้น
ครู่ครั้งEbหากได้เชย เหมือนลมเผยDmพัดกังหัน
แมงเม่านั้นCmขอยอมตายF ดังใจปBbอง
เมื่อฉันมองEbจากตรงนี้ จึงเห็นแสงดาวDmเพียงริบหรี่
แต่ฉันก็รู้สึCmกดี Fแม้ไม่เคยBbได้สัมผัส
ไม่ได้เชยEbเพียงได้ชม ก็สุขสมDmในอุรา
ปรารถนาCmได้เพียงมองFเธอข้างBbเดียว
( ซ้ำ * )
เมื่อมองเท้าEbที่อยู่ในตรมก็สุขสมในอุรา
ฉัน แม้เท้าDmเปื่อยดินเปื่อนโคลนก็สุขล้นในเพลา
นั้น หมายมองCmแม่มารศรีโอเมฆขลาFที่อยู่ในฝัน
จักใคร่Bbได้ดวงจินดาโผนโจนเมฆามันช่างน่าขัน
เพราEbะแก่นแท้แห่งความรักที่เราต่างมีนั้น
มิใช่เDmป็นการครอบครองแต่การได้มองหนึ่งอนงค์นั้น
มิอาจCmจะไปสัมผัสให้เธอเปื้อนตรมFเพราะว่ามือฉัน
จึงมองBbเธออยู่ไกลๆให้เธอคงไว้ซึ่งความงามนั้น
( ซ้ำ * , * )