INTRO : Am ( 8 Times )
โอAm..เด้อนายตัวผมนี่เป็นชาวอีสานบ้านป่า
มาทำงานรับใช้ อยู่บางกอกเมืองหลวงล่วง
เลยแล้ว หลายปีที่ ผ่านตั่งแต่ออกจากบ้าน
ฝนแล้งผ่านมากัดฟันสู้ประคองเอาชีวิต
ฉีกเส้นพรหมลิขิตขาดกระจุยด้วยลำแข้ง
ใช้แรงกายแลกเงินเลี้ยงกายใช้แรงกาย
แลกเงินเลี้ยงกายแม้ไม่สุขสบายแต่ก็ต้องสู้ทน
ทนDm ทน ทน.. ทนC ทน ทน.. E7
* แบบไAmหน แบบไหนอยู่ไหนเขาก็เรียกไอ้เสี่ยว
ว่าปั้นแต่ข้าวเหนียวจิ้มต่อนปลาร้า
ซื่อสัตย์หาเลี้ยงชีวา
ก็ยังถูกตราหน้าว่าเป็นคนเกียจคร้าน
นาแล้งนาล่มจมอานจะเอาหัวกะบาลที่ไหนทำกิน
แบบไหน แบบไหน เครียดนะ
โอ..Am คนเอ๋ยทุกมื้อนี่มีศักดิ์ศรีแตกต่างแยก
เป็นบนเป็นล่าง ใต้ออกตกเหนือ
ขีดแบ่งกั้นแยกเหล่าภาษา
ต่างยึดเอาเงินตราอยู่เหนือความถูกต้อง
อึดอัดแท้ทุกคนเหยียดหยามหยัน
แต่ละวันทำงานถูกประจานด้วยคำเว่า
โถคนเราช่างจืดจางน้ำใจ
โถคนเราช่างจืดจางน้ำใจ
แม้อยู่ร่วมแดนไทยแต่น้ำใจจืดจาง
คนDm คน คน.. คนC คน คน.. E7
( ซ้ำ * )
INSTRU : Am ( 8 Times )
น้อยAm.. ด้องแด้ง ตั่งแต่เป็นดักแด้ก็ทำงานทุกอย่าง
ขุดขนหามถากถาง เติบได้ใหญ่มาฝืด
เคืองแท้ธรรมชาติเป็นพิษเกิดความวิปริต
จึงสัญจรลาบ้านตาย ดาบหน้าลงตลาดหมอชิต
ลำเค็ญเหลือชีวิตสมัครงานแสนยาก
ไร้ทางเดินโดนข้อหาซ่องโจรโถยามจนยังต้อง
โดนซ้ำเติมกว่าจะเริ่มทำงานต้องรอให้ผ่านพ้นภัย
ทนDm ทน ทนC.. ทน ทน ทน.. E7
แบบAmไหน โธ่เว้ยเอะอะกรามใหญ่ดั้งยุบมันจะออกจะหุบ
มันก็เป็นเรื่องของดั้งบางคนที่เขามีสตังค์
ไม่เห็นเขามีดั้งก็พากันยกยอสังขารมันเป็นเรื่อง
ยุบหนอการกำเนิดเกิดก่อมันเป็นเรื่องปวดร้าวชาวดินหรือ
ว่าชาวดาวสิ้นสุดสูเจ้ากะตายคือกัน สวัสดี.. Am