INTRO : Bb|Gm|EbF|Bb
พอทีนะคุณBb การุณEb ผู้ชายเถิดหนาBb
อย่าคิดเอาความโสภาCm พล่าBbหัวใจผู้ชายGm
คุณสวยคุณเด่นBb ใครเห็นEbเป็นต้องงมงายBb
อดรักคุณนั้นไม่ได้ Gm ยอมตายแทบเบื้องบาทCmคุณ F
คุณฆ่าผู้ชายBb ให้ตายEbมาแล้วมากล้นBb
ไม่พ้นไปได้สักคนCm หน้ามนBbช่างไม่การุณGm
อีกซักเท่าไหร่Bb.. ถึงจEbะพอใจของคุณBb
ผู้ชายทั้งโลกคงวุ่นEb เสน่ห์ของคุณนั้นแรงFเหลือเกินBb
หรือถือว่าสวยGm หรือถือว่ารวยCm สูงด้วยDmยศศักดิ์Eb
วันหนึ่งFถ้าปีกหงส์หักBb แล้วคุณจักสิ้นคนสรรเสริญGm
สิ้นสาวคราวใด Bb ใครใครEb เขาก็คงเมินBb
แล้วคุณจะไร้ดินเดิน มัวหลงเพลินGmแต่คำป้อยอCm F
* คุณคงภูมิใจ Bbที่ใครEbพากันรุมรักBb
แต่แล้วก็ต้องอกหักCm เพราะหลงBbรักคุณนั่นหนอGm
คุณคิดแจกจ่ายBb หัวใจไEbม่รู้จักพอBb
ผลกรรมที่คุณนั้นก่อEb
สักวันเถิดหนอFคุณจะร้องไห้ Bb
INSTRU : BbEb|Bb|BbGm|CmF
( ซ้ำ * )
INSTRU : Gm|CmF|Bb