INTRO : B|G#m
C#m B|F#/Bb |BF#|G#m
E|C#m |G#|C#m
เหมือนC#mดังความG#mอุ่นไอ A ไปเลี้ยงG#mหัวใจไF#ม่พอC#m
จึงเหงาEทุกครC#mาวที่รอ F#mจึงท้อจนเผลF#อรำพึงG#m
ทางไกลC#mบวกกับใจกลัวE ก่อตัวAเป็นควาF#มคิดถึงG#m
ผลลัพธ์C#mคือวันวันหนึ่งE ต้องรบกวนF#mใจเธอBมากมายC#m
INSTRU : C#m B|BA|AG#|C#m
หาAเรื่องโทรถามใจ B และหาC#mทางไปใF#กล้กันG#m
ความเหงาC#mไม่ใช่ราชการF#m หยุดวันเสาร์อาทิตย์F#ไม่ได้ G#m
ได้โทรคุยC#mก็ดีขึ้นนิดหนึ่งB แต่เริ่มคิดถึงAหลังจากวางสายE
คงเพิ่มงานC#mให้เธอลำบากใจF#m กับการแคร์ใจคนG#m คนหนึ่งC#m
INSTRU : A|G#m |F#m G#m |C#m
* ความBคิดถึงจากF#/Bbใจ อาจทำอะไรวุ่AนวายไปหมดG#m
หากมีส่วนEต้องทำให้โกรธC#m ก็ขอโทษF#ที่คิดถึงG#m
เขาว่าBถ้ารักมากพอC#m แค่เห็นเบอF#ร์ขึ้นจอก็ซึ้งG#m
หากรักC#mน้อยลงนิดหนึ่งE แค่ถูกF#คิดถึงก็ชังG#m
เบอร์โทรF#mจากคนคิดถึงจัง อาจสร้างG#mความรำคาญใจ C#m
INSTRU : C#m B|BA|AG#|C#m
กลัวC#mว่าความG#mห่วงใย A ไปเลี้G#mยงหัวใจF#ไม่ทันC#m
แอบเหงาEเมื่อเงียC#mบนาน F#mยุ่งงานหรือF#เธอยุ่งใครG#m
ห่างนานC#mบวกกับการรอE กลายเป็นAคิดมากรู้ไหมG#m
โทษนะC#mถ้าดูมากไป F#m ก็เพราะใจคิG#mดถึงเกินทนC#m
( ซ้ำ * )
หากมีส่Bวนทำให้โกรธC#m ก็ขอโทษBที่คิดถึงC#m
INSTRU : E|C#m |G#|C#m