ขอบคุณมากEm ที่ให้ฉันAm มันเป็นอะไรที่Cสำคัญ
แต่อยู่กับฉันDมันก็ไม่มีค่า Em
คำว่ารักAm ก็เคยได้เจอCและได้ลอง
ทุ่มเทชีวิตDและหัวใจ
แต่รัก..Em ก็หมดไป..Am
กลับกลายเป็นฉันCที่ต้องทนเสียใจ Bm
ตอนนี้..Em เธอรู้ใหม.Am.
มันเข็ดCจนเกลียดไม่มีคDวามรักให้ใคร
* เธอEmอยากจะรักAmฉันไม่เกี่ยวC
เธอเองที่คิดDอยู่เพียงคนเดียวEm
หากเจ็บอีกครั้งAmฉันจะทำไCง D
ตั้งEmแต่วันนั้นAm ฉันยังเกลียดC
อยากจะอยู่ห่างมันDเอาไว้
ก็ฉันEmเตือนฉันบอกAmเธอแล้วBmไม่ฟัง.. ก็ตามใEmจ
อยากให้เธอEm.. เก็บมันไว้ Amคนอื่นก็มีตั้Cงมากมาย
อย่าเสี่ยงกับคนDไม่สนใจมันแล้วEm
ความสุขนั้นAm ไอ้สิ่งที่มองCว่างดงาม
เคยเกือบจะตายDเมื่อวันวาน
ถูกEmรัก.. มันทำร้ายAm..
ต้องกลายเป็นคนCที่ไม่มีหัวใจ Bm
ตอนนี้.Em. เธอรู้ใหมAm
มันเข็ดCจนเกลียดไม่มีคDวามรักให้ใคร
( ซ้ำ * )
เธอทำให้ฉันEmเชื่อว่ารักสวยงามAmมากเพียงใด
ก่อนจะตัดCบทและแยกย้ายDเดินจากไป
ใครEmต่อใครก็เตือนแต่ว่าฉันAmไม่เชื่อ
ที่เคยบอกไม่ฟังCแต่กลับโดนกระทำจำDมาจนทุกวัน
เจ็บEmเจียนตายจากสนิทAmเป็นแปลกหน้า
เธอทำCฉันเจ็บแสบจนรู้สึกDอยากแอบบ้า
อย่าหาEmว่าชินชาแต่ชิงชังAmจากใจจริง
ทำกันCไว้มากมายกลับมาทำไมฉัDนถามจริง
มันEmเคยมีค่าจนวันนึงAmมันหมดไป
วันนี้เCธอมาสายกลับมาในวันDที่หมดใจ
รักEmที่มั่นคงถูกเปลี่ยนแปลงAmให้เป็นเกลียด
เดินCไปให้ไกลอย่ากลับมาDฉันไม่เสี่ยง
ไม่จำEmเป็นต้องจำถ้าลืมฉันได้มัAmนก็คงจะดี
เพราะความทรงจำCของฉันกับเธอถ้าเป็นไปได้ฉัDนก็ไม่อยากมี
ก็ไม่ได้สนEmมันจะเป็นยังไง อยากจะกลับมาAmหรือจะไปกับใคร
ไอ้เรื่องเคยรักCเธอลืมมันไปกับเธอขอผ่านDขอคนต่อไป
( ซ้ำ * )
