INTRO : GG7|CCm|G|CCm
G|G|G7|CCm
ได้Gแต่คุยกับตัวเอง
เมื่อไหร่จะถึงวันของเราG7สักที
สิ่งที่ตามหาCคืออะไร Cm
ซึ่งGเธออาจอยู่ในตัวเรา
กับสิ่งที่คอยบรรเทาG7
ในวันที่เราร้องCไห้ Cm
เพียAmงแค่ยอมรับความจริงD
และก็ทิ้งGเรื่องราวไม่ดี
ให้มันเลือนหายC
อย่าAmไปคิดมากบางที D
วันพรุ่งนี้ยัGงมีคนรอG7เราอยู่เสมอCไป
ในวันที่ฉัน.G. มี.D. ลมEm.. หายใจ C
* พร้อGมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อG7มแล้วพร้อมที่จะร้องCไห้ Cm
ปล่อยให้มันGเป็นไป จะเจ็บช้ำเท่าใด
หัวใจอCย่าไปยอมCmแพ้
ไม่มีแสงGรำไรผ่านความทุกข์G7เข้าไป
ยังไงฉัCนไม่ยอมเจ็บCmแน่
อยากจะออกไปข้างนอกGแต่ไม่มีพลัง
กูเบื่อการแข่งขันบนเวทีพนัน
บางคนมองเรื่องที่ผิดเหมือนเป็นวีรกรรม
อยากอยู่รอดก็ต้องมีกะตัง
ทำแม่งแต่งานG7แทบไม่มีเวลา
กูสูนเสียหลายอย่างจากที่มีกันมา
เจอแต่ปัญหาCจนแทบตีลังกา
อยากจะมีเหมือนคนอื่นCmแต่ไม่มีปัญญา
กูเคยมีความสุขGกับกระดาษทาสี
ไออุ่นจากตุ๊กตาหมี
แต่วันหนึ่งสิ่งเหล่านั้นหายไป
เหลือไว้เพียงค่าไฟค่าโฉนดภาษี
พอโตขึ้นมาG7ไม่มีสีให้ระบาย
โลกไม่ได้สวยมันไม่ได้เป็นประกาย
ภาพของชีวิตCกูจะวาดมันให้เสร็จ
ก่อนที่พ่อก่อนที่แม่ก่Cmอนที่ยายกูจะตาย
* พร้อGมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อG7มแล้วพร้อมที่จะร้องCไห้ Cm
ปล่อยให้มันGเป็นไป จะเจ็บช้ำเท่าใด
หัวใจอCย่าไปยอมCmแพ้
ไม่มีแสงGรำไรผ่านความทุกข์G7เข้าไป
ยังไงฉัCนไม่ยอมเจ็บCmแน่
ไม่ได้อยากจะเป็นคนGความรู้สึกตายด้าน
แต่ว่าโลกทำให้กูกลายร่าง
บางทีอยากที่จะหนีไปให้นาน
ช่างเงิน ช่างงาน ช่างแม่งนายจ้าง
ทำได้เพียงแค่ก็คิดG7มันก็ยากแล้ว
ขอให้สักวันชีวิตคลาดแคล้ว
บอกกับตัวเองCไม่ต้องมีเท่าคนอื่นหรอก
แค่นี้ก็เก่งCmมากๆ แล้ว
และก็ปาดน้ำตาGแล้วก็ยิ้มซะ
อย่าลืมเก็บความเศร้าไว้ในลิ้นชัก
นี่แหละรสชาติที่ได้ลิ้มรส
ไม่ได้เหมือนตอน 14 ที่ได้ลิ้มรัก
ลองถามตัวเองG7ว่าเคยคิดมั้ย
ว่ายังมีครอบครัวและก็มิตรรัก
เรื่องที่ไม่ดีก็Cแค่ทิ้งไว้
และก็เรื่องปัญญาCmอ่อนอย่าไปคิดนัก
แต่คนที่จากไป Ebคนตาย คนเป็น
หาเช้ากินค่ำฉันนั่งรอจนเย็น
พุทธองค์สอนว่าF อตฺตโน นาโถ
แม้จะโกรธหรือโมโหก็ต้องพึ่งตนเอง
ท่องไว้ในใจไD,ม่ต้องกลัวใคร
ถ้าต้องเจอกับคนชั่วจะไปกลัวอะไร
หยาดน้ำค้างในตอนเช้าGmไหลบนใบบัว
ในเมื่อยังมีโอกาสอย่าไปกลัวตาย
เปลี่ยนจากเม็ดทราEbยวันนี้กลายเป็นกระจก
คำว่าแพ้เป็นยังไงใจกูไม่เคยสะกด
ไร้ซึ่งประมาทFมึงไม่อาจที่จะสบ
จึงต้องป่าวและประกาศ
เพราะไม่อยากที่จะหลบ
รู้ดีแก่ใจไGmม่สนใครจะตลก
ไม่ต้องการกฎระเบียบ
ไม่ต้องอยู่ในระบบ
ตัดที่ละนิดกับทุกสิ่งที่ประสบ
ถึงเวลาก็แค่จากโลกนี้ไปอย่างสงบ
เพียAmงแค่ยอมรับความจริงD
และก็ทิ้งGเรื่องราวไม่ดี
ให้มันเลือนหายC
อย่าAmไปคิดมากบางที D
วันพรุ่งนี้ยัGงมีคนรอG7เราอยู่เสมอCไป
ในวันที่ฉัน.G. มี.D. ลมEm.. หายใจ C โน้วD..
* พร้อAมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อA7มแล้วพร้อมที่จะร้องDไห้ Dm
ปล่อยให้มันAเป็นไป จะเจ็บช้ำเท่าใด
หัวใจอDย่าไปยอมDmแพ้
ไม่มีแสงAรำไรผ่านความทุกข์A7เข้าไป
ยังไงฉัDนไม่ยอมเจ็บDmแน่
INSTRU : A
