INTRO :
F|Fm|C|C ( 2 Times )
กลับจากทำงานเFดินเข้ามาอยู่ในบ้านเก่า
เอาจริงๆ ไม่มีเธอมันก็ว่างเปล่า
ในเมื่อฉันFmเป็นคนทำจึงไม่กล้ากล่าว
เธอเป็นยังไงตอนนี้ฉันก็ไม่ทราบข่าว
มองที่โซฟาCภายในหัวเห็นแต่ภาพเก่า
ถามตัวเองว่าจริงๆ แล้วฉันพลาดเปล่า
สถานะCของเราถูกพาดข่าว
ฉันก็เลยอยากจะรู้จริงๆ
ว่าเรานั้นรักกันมากเปล่า
เหลือบมองไปที่โต๊ะFที่เธอชอบนั่ง
ตอนนี้มันกลายเป็นช่องว่าง
ฉันพยายามคิดFmว่าเป็นระลอกสั้น
ที่จะต้องลองทำสิ่งที่ต้องห้าม
หันมองสิ่งของCไปรอบๆ ด้าน
ไม่มีเสียงเธอรอบๆ บ้าน
ทุกปัญหามันคือฉันCที่ไปชอบสร้าง
เอาเหตุผลร้อยแปดมาเป็นข้ออ้าง
เปิดประตูไปในห้องFที่เราเคยหลับ
มันก็มีภาพที่เธอมาเกยตัก
และก็รีโมทแอร์Fmที่เธอเคยจับ
ในนาทีนี้ฉันก็เลยจะ
กลั้นน้ำตาไม่ค่อยอยู่Cฉันก็เลยกลับ
ทำให้ฉันนั้นได้รู้ว่าฉันคิดผิด
กลิ่นน้ำหอมที่ระเหยCมันก็เลยดับ
ไม่มีข้าวของเธอไม่มี Lipstick
ไม่มีแม้เสื้อผ้าFอยู่บนชั้นวาง
จากชีวิตคนที่ลั้นลา
ขอให้ฉันได้คิดถึงFmเธอแค่ครั้งครา
ไม่สามารถดึงสิ่งเหล่านั้นมา
น้ำตาที่ได้เสียCที่ได้ให้ไป
กลายเป็นฉันเองไม่ใช่ใคร
ที่คิดถึงคนที่ฉันCนั้นได้ไล่ไป
ฉันสัมผัสมันตลอดแม้จะใกล้ไกล
ฉันกลับมา ParanoidF
ตอนที่เปิดเก๊ะแล้วก็เจอ Polaroid
รูปที่ครั้งหนึ่งเราทั้งสองได้ไปเที่ยวFm
คลื่นที่มันเชี่ยวแล้วก็หมอกข้างบนดอย
มันยังคอยย้ำว่าเรารักกันมากๆC เลยนะ
ทำไมฉันแม่งเสือกทิ้งเธอไป
Flash back ทุกๆ อย่างมันกลับมา
เป็นกลายเป็นภาพCเลยนะ
และถ้าหากเธอจะได้เจอใคร
เขาจะหลงรักเธอFตอนกำลังยิ้ม
เขาจะโอบอ้อมเธอแม้สรัลทิ้ง
เขาจะคอยมอบความรักFm
ที่สวยงามให้กับเธอ
และมันจะมากกว่าคนพันธุ์นี้
แค่อยากลืมเธอCซัดไปเจ็ดป๋อง
คนดีๆ ไม่สมควรอยู่กับเด็กหลอน
และสุดท้ายมันก็กลายCเป็นทั้งสองเจ็บ
ฉันขอโทษที่ไม่อยู่ตอนเธอเก็บของ
ตอนฉันเขียนเพลงนี้น้ำFตาแม่งไหล
ตอนนี้เธอเดินไปไกลแค่ไหน
ฉันไม่เคยFmที่จะใส่ใจเธอ
จนทุกอย่างเลยเถิดเกิดเกินแก้ไข
ฤดูฝนผ่านไปเCดี๋ยวก็พลัดวัน
พระอาทิตย์ส่องแสงมาสลับจันทร์
เธอต้องผ่านมันไปได้แCม้จะหนักเบา
นี่คือเรื่องสำหรับเราที่รู้จักกัน
มอบบทเพลงนี้ให้สดับฟัง
และก็ทิ้งทุกปัจจัยที่สกัดกัน
ปล่อยเจ้ากระต่ายให้ได้กลับจันทร์
เพื่อไปซ่อมแซมใจที่ได้หักพัง yeah Sarun
INSTRU :
C|C|F|Fm|CC
