INTRO :
C|Em|FG|C
C|Em|FG|C|G
เธอคงเสียCความมั่นใจไป G
เมื่อมีใครFทำร้ายGให้หมองหม่นC
เธอคงเสียCใจที่ผู้คน G
เฝ้ามองตนFไม่งดงามGเท่าใครๆC
คงผิดหวังC ที่ครั้งนึงเคยG
เป็นเสมือFนดอกไม้ที่Gมีราคา C
แต่วันนี้ CถูกลดลงมาG
ถูกตีตราFว่าเป็นดอกไม้ G
ไร้ซึ่งคนมองC
ให้สายลมFนำพา ผู้ใดมาEmพรากไป
ความงดงามFสดใสที่Gเธอเคยมี C
หรือเอาควาFมมั่นใจ
เธอที่รักEmจากไกลหายหนี
พรากกลิ่นหอมDmที่เธอเคยมี G
ทิ้งไว้แค่ควาCมช้ำ G
* เธอเป็นดั่งดอกไม้ C
ถูกเปรียบเป็นดอกไม้ Em
โดนย่ำยีเพียงไหนF
ก็ยังGงดงามอยู่ C
ให้ใครมาเด็ดดมC
หรือสายลมผลิเกษรEm
แต่ว่ากลิ่นความหอมF
ก็ยังเGหมือนเดิมอยู่.C. G
ให้ดอกไม้ Cถูกทิ้งที่ใGด
ในป่าเขาFหรือว่าในแGจกันใบหCนึ่ง
ให้ถูกลืมC ไว้ดินแดนGใด
แต่ความหมาFย
ก็ไม่อาจหายGไปตามการถูกCทิ้ง
ให้สายลมFนำพา ผู้ใดมาEmพรากไป
ความงดงามFสดใสที่Gเธอเคยมี C
หรือเอาควาFมมั่นใจ
เธอที่รักEmจากไกลหายหนี
พรากกลิ่นหอมDmที่เธอเคยมี G
ทิ้งไว้แค่ควาCมช้ำ G
* เธอเป็นดั่งดอกไม้ C
ถูกเปรียบเป็นดอกไม้ Em
โดนย่ำยีเพียงไหนF
ก็ยังGงดงามอยู่ C
ให้ใครมาเด็ดดมC
หรือสายลมผลิเกษรEm
แต่ว่ากลิ่นความหอมF
ก็ยังเGหมือนเดิมอยู่.C.
INSTRU :
C|Em|FG|C
C|Em|FG|C
ให้สายลมFนำพา ผู้ใดมาEmพรากไป
ความงดงามFสดใสที่Gเธอเคยมี C
หรือเอาควาFมมั่นใจ
เธอที่รักEmจากไกลหายหนี
พรากกลิ่นหอมDmที่เธอเคยมี G
ทิ้งไว้แค่ควาCมช้ำ G
* เธอเป็นดั่งดอกไม้ C
ถูกเปรียบเป็นดอกไม้ Em
โดนย่ำยีเพียงไหนF
ก็ยังGงดงามอยู่ C
ให้ใครมาเด็ดดมC
หรือสายลมผลิเกษรEm
แต่ว่ากลิ่นความหอมF
ก็ยังเGหมือนเดิมอยู่.C.
ไม่มีวันเปลี่ยนไป C
ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลEmง
ต่อให้ไม่มีแล้วF ผู้ใดที่Gชื่นชม C
ก็ยังเป็นอย่างนั้นC
งดงามอยู่อย่างนั้นEm
ดอกไม้อย่างเธอนั้นF
ก็ยังเบ่งบานGไม่มีเปลี่ยนC
เพราะเธอคือดอกไม้ C
แสนนานขนาดไหนEm
เธอก็คือดอกไม้ F
ที่สวยสดใสเGหมือนเดิมอยู่ C
เพราะเธอคือดอกไม้ C
แสนนานขนาดไหนEm
เธอก็คือดอกไม้ F
แม้โดนทำร้ายGให้เป็นอื่นC
