INTRO : A|E|D|E
ไม้ต้องมาหลอกAฉันได้หม้าย
ไม่ต้องมาใช้คำF#mหวานๆ
เมื่อเธอคบกันBmแค่ผ่านๆ
มันทรมานEหม้ายตัวเธอ
ไม่ต้องมาทำAหน้าใสซื่อ
เมื่อเธอไม่คือF#mกับตัวฉัน
ฉันเป็นไอ้โง่เBmด็กบ้านๆ
ไม่เหมาะกับการEจีบดอกฟ้า
เมื่อเธอแหลงมาAว่าไม่ชอบ
ขอบคุณที่บอกF#mกันตรงๆ
ฉันจะเลิกรักBm เลิกหลง
ยอมยกธงขาวE สาวพานิช A
จะขอหยบแลอDยู่หางตา
ไม่ให้เธC#mอนั้นได้รู้ มันพรือโฉ้ D
จึงยอมโง่อยู่อย่างEนี้ โอ้ย..
* ฉันเด็กบ้านDๆ
ฉันปากไม่หวานEหรอกหนาF#m
ไม่มีวาจาD คารมมารยาE
อีหลอกF#mใคร
ฉันเด็กบ้านDๆ ฉันหน้ารำคาญE
มากเลยใช้หม้ายF#m
บอกมาก็ได้ฉัDนจะเก็บรักร้ายEๆ
หยบไว้ไม่ให้ใครแล.A. E
ให้เธอได้พบAคนที่ดี
จากใจคนนี้เF#mด็กบ้านๆ
อย่ามีน้ำตาBmนะตาหวาน
จากเด็กบ้านEๆ ใจเซอๆ
ฉันจะหลบDแลหางตา
ไม่ให้เธอC#mได้รู้ มันพรือโฉ้ D
จึงยอมโง่อยู่อย่างEนี้
* ฉันเด็กบ้านDๆ
ฉันปากไม่หวานEหรอกหนาF#m
ไม่มีวาจาD คารมมารยาE อีหลอกF#mใคร
ฉันเด็กบ้านDๆ ฉันหน้ารำคาญE
มากเลยใช่หม้ายF#m
บอกมาก็ได้ฉัDนจะเก็บรักร้ายEๆ
หยบไว้ไม่ให้ใครแล A E
ให้เธอได้พบAคนที่ดี
จากใจคนนี้เF#mด็กบ้านๆ
อย่ามีน้ำตาBmนะตาหวาน
จากเด็กบ้านEๆ ใจเซอๆ
ฉันจะหลบDแลหางตา
ไม่ให้เธอC#mได้รู้ มันพรือโฉ้ D
จึงยอมโง่อยู่อย่างEนี้ โว้..
* ฉันเด็กบ้านDๆ
ฉันปากไม่หวานEหรอกหนาF#m
ไม่มีวาจาD คารมมารยาE อีหลอกF#mใคร
ฉันเด็กบ้านDๆ ฉันหน้ารำคาญE
มากเลยใช่หม้ายF#m
บอกมาก็ได้ฉัDนจะเก็บรักร้ายEๆ
หยบไว้ไม่ให้ใครแล A
ฉันจะเลิกรักBmเลิกหลง
ยอมยกธงขาวE สาวพานิชA
ฉันจะเลิกรักBmเลิกหลง
ยอมยกธงขาวE สาวพานิชA