INTRO : F|F|Bb|Bb
พยาFยามจะอยู่คนเดียวให้ไหวBb
พยายามจะอยู่ให้ได้ถ้าไม่มี Dm
เธอตรงนี้เหมือนเก่าC
ความทรงจำของเราBb
และเพลงโปรดBbmเพลงนั้น
ใช้เFวลาผ่านไปทุกวันก็เหมือนดี Bb
ไม่มีใครดูออกว่าฉันยังไม่ลืมDm
แค่ทำเป็นเหมือนลืมC
แต่ในทุกค่ำคืนBb
ที่ฉันอยู่คBbmนเดียว
ในห้Dmองเดิมที่เคยAmมีเธอกับฉันBb
(โอบกอดกันตรงนั้น เต้นFรำอยู่ด้วยกันตรงนี้)
คงDmมีเหลือแค่ฉันAm
และเพลงๆ นี้ Bb C
* เปิดเพลงนี้ใFห้มันดังๆ
กลบเสียงคนที่ใจพัง
จะขอBbไม่รับรู้ทุกอย่าง
อยู่กับตัวเองDmจมในภวังค์
เปิดเพลงCเดิมไปซ้ำๆ
ให้เสียงBbดังกว่าความเจ็บช้ำ
เก็บซ่อนDmงำทุกควาCมเสียใจ Bb
ไม่ให้ใครได้ยินF
เมื่อFเสียงเพลงเริ่มบอกตัวเองว่าให้พอBb
ฉันค่อยพอและต่อจากนี้จะไม่มี Dm
แค่คืนนี้อีกคืนC ให้ใจฉันได้ลืมBb
คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ในห้Dmองเดิมที่เคยAmมีเธอกับฉันBb
(โอบกอดกันตรงนั้น เต้นFรำอยู่ด้วยกันตรงนี้)
คงDmมีเหลือแค่ฉันAmและเพลงๆ นี้ Bb C
* เปิดเพลงนี้ใFห้มันดังๆ
กลบเสียงคนที่ใจพัง
จะขอBbไม่รับรู้ทุกอย่าง
อยู่กับตัวเองDmจมในภวังค์
เปิดเพลงCเดิมไปซ้ำๆ
ให้เสียงBbดังกว่าความเจ็บช้ำ
เก็บซ่อนDmงำทุกควาCมเสียใจ Bb
ไม่ให้ใครได้ยินF..
ไม่ให้ใครได้ยินBb..
ไม่ให้ใครได้รู้.Dm. C Bb
* เปิดเพลงนี้ใFห้มันดังๆ
(กลบเสียงคนที่ใจพัง)
(จะขอBbไม่รับรู้ทุกอย่าง)
อยู่กับตัวเองDmจมในภวังค์
เปิดเพลงCเดิมไปซ้ำๆ
ให้เสียงBbดังกว่าความเจ็บช้ำ
เก็บซ่อนDmมันทุกควาCมเสียใจ Bb
ไม่ให้ใครได้ยิน
