INTRO :
EmD|C|Am|Bm|Em
ตราบใดหมอลำG
ยังคงมีคำว่าโอ้ล่ะหนอEm
ลูกสาวอีแม่อีพ่อD
คนนี้ยังมียี่ห้ออีสEmาน
น้ำโขง ชี มูลG บุญคุณข้าวเหนียว
ฮีตคองโบราณ Am
โอบกอดหัวใจอีสานBm
บ่มีมื้อDปล่อย
ไต่คันแทนาG กินน้ำฮอยควาย
จำได้เสมEmอ
บาดแผลความจนที่เจอD
แปรรูปมาเป็น พลังห้ามEmถอย
ซอกค้นจนเบลอG
กว่าจะเจอฝันเนิ่นนานและคอยAm
ต้องสอบให้ได้ คะแนนเต็มร้อยBm
ในวิDชาอดทGน
* ความจนDบ่อนุญาตให้เราอ่อนEmแอ
และความพ่ายแพ้ C
ก็บ่ได้แปลDว่าต้องหมอGงหม่น
หมอลำ เสียงแคน เสียEmงพิณ
เป็นวิตามินเสริมแรงดิ้นรนG
บ่ลืมให้เกียรติควาDมจน
เมื่อก้าวพ้นทางเดินกันGดาร
โอ.C. ฮะโอ ฮะโอ้ ละหนอG
โอ.Bm. ฮะโอ๋ ฮะโอ ละหนอEm
อ้ายบอกฮักกันG
แล้วรับความเป็นอีสานได้บ่ Em
ปลาแดกอ้ายหอมบ่น้อD
ฟังลำเป็นบ่ น้อเต้นหน้าEmฮ้าน
ชีวิตเปื้อนฝุ่นG ต้นทุนบ่หลาย
หัวใจอีสานAm
หากอ้ายบอกว่าฮักDกัน
ต้องสอบให้ผ่านวิชาG.. ฮักจริง
INSTRU :
EmD|C|Am|Bm
Em|G|D|G
* ก็เพราะความจนD
บ่อนุญาตให้เราอ่อนEmแอ
และความพ่ายแพ้ C
ก็บ่ได้แปลDว่าต้องหมอGงหม่น
หมอลำ เสียงแคน เสียEmงพิณ
เป็นวิตามินเสริมแรงดิ้นรนG
บ่ลืมให้เกียรติควาDมจน
เมื่อก้าวพ้นทางเดินกันGดาร
บ่ลืมให้เกียรติควาDมจน
ยังเว้าลาวนำกันทุกหนBm
เมื่อเจอDไทบ้านเดียวกัน
INSTRU :
EmD|C|Am|Bm|Em
