INTRO :
Bm|A|Em|G ( 2 Times )
* และBmถ้าพรุ่งนี้กูยังไม่ฟื้น
กูยังไม่ตื่นตอนเช้า
ก็ไAม่ต้องฝืนมาให้กูยืน
บอกยมบาลมาเอา
มีผ้Emากี่ผืนนอนลงที่พื้น
ไม่อยากให้ใครต้องเศร้าG
จัดงานวันเสาร์ ที่เหลือแค่เผาBm เอ้!
เกิดมาคนเดียว
ก็ตายคนเดียวก็ธรรมดาA
สุขล้นเท่าฟ้ามีทรัพย์เพียงไหน
ก็ต้องมีลาEm
แค่ใช้ชีวิตในทุกนาทีให้มันมีค่าG
ตามฝันที่ยังคงเหลือ
แม้ใครจะมองว่ากูจะบ้าBm
แม้ว่าใครจะมองกูบ้าA
แม้ว่าใครจะมองกูบ้าEm.. G
กูแBmค่พยายามจะบินทะยาน
ออกห่างจากฝูงกา
กว่าAจะถึงจุดนี้ต้องช้ำและเจ็บ
จนใจกูด้านชา
ในวัEmนที่กูล้ม
จะดูแค่มือของคนที่ยื่นมา
และGวันไหนที่กูนั้นทำสำเร็จ
จะกลับไปบ้านนาBm
สักวันต้อง Show on stagAe
เพราะกูนั้นเซื่อในสิ่งที่เฮ็ดEm
สร้อยที่คอต้อง VVS
This is really not setG
แม้ตBmอนสุดท้ายที่ต้องจากA
แยกกันไปคนละทางEm
และชีวิต คงหนีไม่พ้นGการจากลา
กิเลสตัณหาที่ทุกคนต้องการ
ทรัพBmย์สินเงินทอง
ที่ทุกคนมองหาA
มีค่าเป็นศูนย์เมื่ออยู่ใEmนโลง
กูยอมอดตายดีกว่าเป็นโจร
อยาGกจะโก้
จนลืมไปว่าชีวิตมีค่าและสั้นโคตรๆ
ยิ่งBmสูงก็ยิ่งหนาว
ยิ่งดังก็ยิ่ง ProuAd
ยิ่งเยอะก็ยิ่งยาว
ยิ่ง Up ก็ยิ่ง DowEmn
ยิ่งจนก็ยิ่งฝืน ยืมปืนไปวิ่งราวG
ตัวยืนอยู่ที่พื้น แต่ใจยื่นไปที่ดาวBm
รื่นรมในค่ำคืน แต่ขื่นขมระยะยาวA
หลงลืมตัวตนและตีน
ตรงเคยยืนลงที่ GrounEmd
ความจริงอันกล้ำกลืน
ไม่จีรังแค่ข้ามคืนG
เชื่อถือในตัวตน ก็ยิ่งวิ่งวนไปที่เก่า
ทำBmทุกอย่างที่กูต้องทำ
แค่ไม่ทำให้ใครต้องเดือดร้อนA
มอเตอร์ไซค์คันเดิม
มันก็อยากให้เธอกลับมาเป็นผู้ซ้อนEm
แต่วันเวลาเป็นเพียงสิ่งเดียว
มีสตังค์เท่าไรก็ไม่อาจย้อนG
อยากให้ยุคสมัย ไม่ทำให้คน
ต้องตายก่อนวัยแบบเมื่อก่อน
* และBmถ้าพรุ่งนี้กูยังไม่ฟื้น
กูยังไม่ตื่นตอนเช้า
ก็ไAม่ต้องฝืนมาให้กูยืน
บอกยมบาลมาเอา
มีผ้Emากี่ผืนนอนลงที่พื้น
ไม่อยากให้ใครต้องเศร้าG
จัดงานวันเสาร์ ที่เหลือแค่เผาBm เอ้!
เกิดมาคนเดียว
ก็ตายคนเดียวก็ธรรมดาA
สุขล้นเท่าฟ้ามีทรัพย์เพียงไหน
ก็ต้องมีลาEm
แค่ใช้ชีวิตในทุกนาทีให้มันมีค่าG
ตามฝันที่ยังคงเหลือ
แม้ใครจะมองว่ากูจะบ้าBm
แม้ว่าใครจะมองกูบ้าA
แม้ว่าใครจะมองกูบ้าEm.. G
INSTRU : Bm|A|Em|G
( 2 Times ) Bm
