INTRO :
Am|FG|Am|F|G|Am
ชีวิAmตอ้ายมันกะพอส่ำนี้
ให้มันดีกGว่านี้คงบ่ได้
สมแต่กัFบเหล้า จับหางGรถไถลงAmท่ง
สิบายAmแขนเจ้าอ้ายกะยังบ่กล้า
หย้อนมืออ้ายGมันเปื้อนขี้ตม
หย่างFเข้าใกล้
กะย้านเหม็นGความจนของAmอ้าย
เจ้าAmคนฮู้ ผู้จบปริญญาตรี
อ้ายกะมีส่ำG ม.2 เคิ่ง
ห่างFเป็นซาติ ขาดGๆ เขินๆ
คงสู้บ่Amไหว
สิเอาAmอิหยังไปดูแลเจ้า
ฮักมันกินGแทนข้าวบ่ได้
อิคีบFขาดๆ บ่สมGควรใส่
คู่ตีนAmนางฟ้า
ฮักF อ้ายนั้นฮักG.. เจ้าหAmลาย
เฮ็ดจั่งใด๋ Fกะสู้บ่ได้ผู้Gเขามั่งAmมี
ยืนหน้าหล่าFยามเขาว่าGบักคนAmบ่ดี
พออยากหนี Fไปลี้ไห้ Gอยู่ใต้เถียงAmนา
* พ่อแม่น้องF เพิ่นว่า Gอ้ายมันจนAm
ประสาคนF.. ขี้ทุกGข์สิเอามาAmหยัง
บักขี้ข้าF วาสนาGเลยบ่สมนางAm
สมแต่ได้นั่งF ข้างขวดเหล้าG
แล้วเว้านำAmหมา
โอ้ Fโอ้ โอ้..Gโอ โอ่ โอ้.Am.
โอ่ Amโอ่ โอ่..Gโอ้ โอ้.F. G
แม่นAmสิฮักดอกส่ำฟ้าวาสนาน้อนางF
แม่นว่าใจประสงค์สร้างG
บ่เปิดทางกะคือว่าAm
มีบุญได้ด่อกฮ่วมฟ้า ผลาอ้ายF..
บ่คู่นAmาง.. นั้Amนเเหล้ว F
INSTRU :
Am|FG|Am|FG
F|G|F|G
* พ่อแม่น้องF เพิ่นว่าG อ้ายมันAmจน
ประสาคนF.. ขี้ทุกGข์สิเอามาAmหยัง
บักขี้ข้าF วาสนาGเลยบ่สมนางAm
สมแต่ได้นั่งFข้างขวดเหล้าG
แล้วเว้านำAmหมา
* พ่อแม่น้องF เพิ่นว่า Gอ้ายมันจนAm
ประสาคนF.. ขี้ทุกGข์สิเอามาAmหยัง
บักขี้ข้าF วาสนาGเลยบ่สมนางAm
สมแต่ได้นั่งF ข้างขวดเหล้าG
แล้วเว้านำAmหมา
สมแต่ได้นั่งF ข้างขวดเหล้าG
แล้วเว้านำหมา
INSTRU :Am|FG
Am|FGAm
