INTRO : C|G|Am|F ( 2 Times )
เกินCจะไขว้ขว้าตัวเธอเอามาครองG
ใจฉันอ่อนล้าเลยไม่กล้าจับจองAm
ประสีประศักดินา
ก็ใยตัวข้าถึงหมายปองF
ต่างกันราวฟ้ากับดิน
เปรียบเหมือนชีวิตในสายทองC
เดือนแรมผิดคลาดเลยผิดพลาดวาสนาG
ต้องเป็นคนจนดิ้นลนให้สุดทางAm
เนื้อตัวพลังพลุงเหมือนเดินที่กรุงลงกาF
ไล่คนมาเป็นแฟนมาลิ่วเลยแว้นที่ลงยา
ว่าCยังไงละแม่นาง
ก็จงได้โปรดนั่งลงก่อนG
อันตัวข้ามาเว้าวอน
ก็หวังให้เจ้านั้นใจอ่อนAm
อ่อน ละอ่อน ละอ่อน
ละอ่อน ละอ่อน ลงดุจดังF
หิ้วไม้ที่มัน ละอ่อน
ละอ่อน ละอ่อน ลง..
ชื่นCชม กับแม่นงคราญ
ระGทม กับเธอมานาน
ขื่นAmขม กับความต้องการ
ระทุกข์ ระทมF ระทม
ระทวย ระรำระรวย
ละซง ละซวย ก็ช่างมัน
* ใจดCวงน้อยมันยังคอยความรักG
เธอจะแช่มช้อยอย่าให้พี่คอยนานนักAm
โว.. F มีไหมแม่หญิงใด
ใจดCวงน้อยมันยังคอยความรักG
เธอจะแช่มช้อย อย่าให้พี่คอยนานนักAm
โว..F มีไหมใครสักคน
จุดCไฟใส่ในตะเกียง
ก็แล้วมีเธอมาเคียงไหลG
แล้วปล่อยมือออกจากระเบียง
ให้เธอโน้มเอียงบนเตียงไม้ Am
ราบไปก่อนเรียบเรียง
หาได้เป็นเพียงที่เสียงใหญ่F
แล้วทุ่มวัดจนน่าสำเนียง
หาได้เป็นเพียงคำเรียงใหม่C
หัวใจเรียกร้องG หาน้องแก้วตาAm
ฤทัยบอกมาF ถึงข้ารักกัน
ยี๋โCฮ่วยี้โฮ่ว นี่คือปู่จ๋าน
ใจดGวงนี้มันก็ต้องการความหวัง
ก็ยังต้องการAmอาหาร
และไม่ต้องการขึ้นคาน
ที่มีหFนึ่งเดียว
เพราะเหมาะกับความต้องการ
ประยศฐานCศักดินา
กระผมเป็นได้แค่ชาวนา
มีอาจGไปเที่ยววัด
กระผมเป็นแค่ประชาชน
และAmผมไม่เคยประกันตน
หรือ พรบ. ประกันคน
กระFผมเป็นเพียงแค่
เบี้ยล่างที่เค้าเรียกเป็นกันชน
* ใจดCวงน้อยมันยังคอยความรักG
เธอจะแช่มช้อยอย่าให้พี่คอยนานนักAm
โว..F มีไหมแม่หญิงใด
ใจดCวงน้อยมันยังคอยความรักG
เธอจะแช่มช้อยอย่าให้พี่คอยนานนักAm..
โว..F มีไหมใครสักคน