INTRO : A|C#m|D|E
แพ้ไAม่ได้เป็นพระ
ชนะC#mไม่ได้เป็นมาร แต่คDนที่แพ้ C#m
มันเป็นตัวฉันBmที่เจ็บอยู่ตรงนี้ E
แพ้มัAนก็คือแพ้ เหตุC#mผลมันไม่ต้องมี
แค่ยDอมรับคC#mวามจริงโดยดี Bm
ว่าเธอหมดใจ E
รักF#m มันก็เหมือนเกมC#mส์
ใครชนะเกมDส์ ก็ได้ไปต่อ E
คนแพ้ F#mมันก็ต้องพอC#m
ไม่ควรเฝ้ารอD ต้องเข้าใจ E
* ว่าคนที่มันแพ้ Aก็คือC#mทำได้แค่ต้องลืมF#m
ที่ผ่านC#mมาหัวใจเธอให้ยืมD
เมื่อเธอBmจะเอาคืนก็ต้องให้ไEป
คนที่มันแพ้ Aก็คือC#mทำได้แค่เข้าใจ F#m
เมื่อมันC#mถึงเวลาของคนใหม่D
คนที่แพ้ก็Bmต้องดูแลหัวใจ Eของตัวเอง
INSTRU : A|E
แพ้ก็Aแค่ยอมรับ ว่าC#mรักคือการแข่งขัน
คนDที่แพ้ไC#mม่มีรางวัล Bmเพื่อปลอบใจ E
รักF#mมันก็เหมือนเกมC#mส์
ใครชนะเกมDส์ ก็ได้ไปต่อ E
คนแพ้ F#mมันก็ต้องพอC#m
ไม่ควรเฝ้ารอD ต้องเข้าใจ E
* ว่าคนที่มันแพ้ Aก็คือC#mทำได้แค่ต้องลืมF#m
ที่ผ่านC#mมาหัวใจเธอให้ยืมD
เมื่อเธอBmจะเอาคืนก็ต้องให้ไEป
คนที่มันแพ้ Aก็คือC#mทำได้แค่เข้าใจ F#m
เมื่อมันC#mถึงเวลาของคนใหม่D
คนที่แพ้ก็Bmต้องดูแลหัวใจ Eของตัวเอง
สุดAมือมันยื้อC#mไม่ไหว
ก็ต้องปล่อยF#m อย่างน้อยจะได้ไC#mม่เจ็บ
กว่านี้ Dคนที่แพ้ก็Bmรู้ที่ยืนมันไม่มี E
พยาAยามแค่ไหนC#m ยิ่งใกล้ก็ยิ่งห่างF#m
หมดทางจะรั้งC#mและดึงเธอไว้ D
คนที่แพ้ไBmม่ว่าจะรักมากเท่าไร E
สุดท้าย เขาไม่จำA..
