INTRO : EmD|CBm
AmD|G
เจ้านายครับEm
อย่าสิด่าDผมหลายเด้อครับEm
อีหลีแล้วผมกะยอมรับAm
ว่าผมมันDอาภัพความรู้ Bm
ปEmริญญากDะบ่มีนำเพิ่นG
อาศัยกูเกิ้ลEmกับยูทูปเป็นครู Am
ออกจากบ้านDมาลุยมาสู้ Bm
กะมาแบบDบักแหมบโสตาย
INSTRU : EmD|CD
อาจเฮ็ดหยังไป Amบ่ถืกใจหลายอย่างEm
ประสาลูกจ้างC กระจอก กระจอกD ครับนายG
ความบ่เก่งEmกระทบงาน ผมก็เข้าใจ D
คำว่าไล่ออกCกะอย่าสิเว้าดู๋หลายD
อีหลีครับนายBm ได้ฟังแล้วผมมันกดAmดัน D
* ถึงเป็นแค่แรงงานของนายG
แต่ผมคือD/F#หัวใจของบ้านEm
ค่าแรงDหลักร้อยต่อGวัน
แต่มันคือD/F#ความฝันของครอบครัวAm
ผมยอมทนDเจ็บช้ำกับคำด่าEm
เพื่อกลับบ้านนาDไปเจอะกับรอยยิ้มหัวC
เพราะรอยยิ้มBmของคนในครอบครัวAm
คือค่าตัวDที่แพงที่สุด
INSTRU : EmD|CD
เจ็บแฮงคักEm
ใจคนถูกหยามDมันเคียดแฮงคักEm
แต่คิดพ้อหน้าคนที่เฮาฮักAm
ผมกะต้องDระวังคำพูดBm
อาEmจบางครั้งDที่อยากได้ความเข้าใจ G
ยามใด๋ที่Emมันสุดสุด Am
อย่าถือสาD ถ้าบางคำพูดBm
ฟังบ่หม่วนหู Dเจ้านายปานEmใด๋ D
INSTRU : GD/F#|EmD
GD/F#|AmD
EmD|CBm|AmD|Em
อาจสิเฮ็ดหยังไป Amบ่ถืกใจหลายอย่างEm
ประสาลูกจ้างC กระจอก กระจอกD ครับนายG
ความบ่เก่งEmกระทบงาน ผมก็เข้าใจ D
คำว่าไล่ออกCกะอย่าสิเว้าดู๋หลายD
อีหลีครับนายBm ใจผมมันกดดันAm.. D
* ถึงเป็นแค่แรงงานของนายG
แต่ผมคือD/F#หัวใจของบ้านEm
ค่าแรงDหลักร้อยต่อGวัน
แต่มันคือD/F#ความฝันของครอบครัวAm
ผมยอมทนDเจ็บช้ำกับคำด่าEm
เพื่อกลับบ้านนาDไปเจอะกับรอยยิ้มหัวC
เพราะรอยยิ้มBmของครอบครัวAm
คือค่าแรงDที่แพงที่สุดEm
เพื่อรอยยิ้มของทุกคนในครอบครัวAm
ผมยอมทุ่มสุดตัวD
เพราะเป็นเสาหลักของบ้านBm..
เข้าใจผมนะครับนาย
INSTRU : EmD|CBm
AmD|G