INTRO : D|Bm|F#m|E
แล้วDเราก็ทนBm ได้ตั้งนานF#m
ทนEmเสียน้ำตาA ทนเEmสียเวลามAากี่ปี
รักDกันเท่าไหร่Bm มันก็ปลอมF#m
ต่อEmหน้าผู้คนA เราต่Emางก็ทนAต้องฉีกยิ้ม
จนGเธอมาบอกเลิกGmกันในที่สุดEm โล่งใจ A
* ขอบคุณนะD ที่พูดมาDmaj7 บอกคำลาใBmห้ฉันรู้ว่า
ยิ่งยื้อมันยิ่งแย่ลGง ยิ่งฝืนมันยิ่งดิ้นGmรน
ตลอดมาEmไม่เคยดีขึ้นเลยA
ขอบคุณนะD ที่เลิกกันDmaj7 ปลดปล่อยฉันBmจากรักที่พัง
มันก็เสียGใจนะที่เรา นั้นไม่ได้ไGmปกันต่อ
แต่ถ้ายังมีกัEmน ก็ต้องเสียAใจไปจนตาย
ถ้าDเรานั้นยังBm อยู่ด้วยกันF#m
คงEmบอกรักกันแAค่ลมปาก
แต่ใEmนหัวใจต้Aองการจาก
ดีใGจที่เราเลิกGmกัน ในที่สุดEm โล่งใจ A
* ขอบคุณนะD ที่พูดมาDmaj7 บอกคำลาใBmห้ฉันรู้ว่า
ยิ่งยื้อมันยิ่งแย่ลGง ยิ่งฝืนมันยิ่งดิ้นGmรน
ตลอดมาEmไม่เคยดีขึ้นเลยA
ขอบคุณนะD (ขอบคุณนะ) ที่เลิกกันDmaj7 (ที่เลิกกัน)
ปลดปล่อยฉันBmจากรักที่พัง
มันก็เสียGใจนะที่เรา นั้นไม่ได้ไGmปกันต่อ
แต่ถ้ายังมีกัEmน ก็คงเสียAใจไปจนตาย
ฝืนGมันอยู่ข้างใน ฝืนใจแต่ก็ทC7/Eน
เราทั้งสองคน ไม่ไF#mด้เป็นตัวเองBmเหมือนก่อนEm
อยากAเลิกกันก็บอกF#m รอแค่ใครAพูดก่อน
* ขอบคุณนะD ที่พูดมาDmaj7 บอกคำลาใBmห้ฉันรู้ว่า
ยิ่งยื้อมันยิ่งแย่ลGง ยิ่งฝืนมันยิ่งดิ้นGmรน
ตลอดมาEmไม่เคยดีขึ้นเลยA
ขอบคุณนะD (ขอบคุณนะ) ที่เลิกกันDmaj7 (ที่เลิกกัน)
ปลดปล่อยฉันBmจากรักที่พัง
มันก็เสียGใจนะที่เรา นั้นไม่ได้ไGmปกันต่อ
แต่ถ้ายังมีกัEmน.. A
มันก็เสียGใจนะที่เรา นั้นไม่ได้ไGmปกันต่อ
แต่ถ้าไม่มีกัEmน เราคงยิ้มAกันได้สักที D