ยอมFรับว่าฉันนั้นได้เท่านี้ C
ยอมรับว่าคงไม่ดีกว่าเก่าBb
เข้าใจว่าเธอน่ะหวังไว้มากCมาย
เข้าใจว่าทำให้เธอผิดหวังF
ยอมรับเป็นคนในฝันไม่ได้ C
ไม่โทษใครหรืออะไรต่างBb ๆ
ยอมรับว่าฉันน่ะรักเธอมากCมาย
และเข้าใจที่เราต้องลา
ฉันFจะยอมรับความเจ็บไว้ C
โดยเข้าใจว่าธรรมดาBb
ฉันจะยอมรับการจากไป C
ไม่เป็นไรเข้าใจเธอนะF
ฉันจะยอมปล่อยมือให้เธอC
ได้เจอทางที่มันดีกว่าBb
ยอมรับว่าฉันน่ะรักเธอมากCมาย
และเข้าใจที่เราต้องลาF.. C
เข้าใจที่เราต้องลาBb.. C
(เข้าใจที่เราต้องลา)
เข้าใจใFช่ว่าไม่เจ็บ
ปล่อยไปใช่ว่าไม่เก็บ
ให้ใจไCด้จดได้จำ
ทั้งหมดที่ช้ำเพราะมันไม่เข็ด
ไปเถอะBbไม่ต้องเป็นห่วง
แค่ตัวที่ถ่วงไม่อยากเป็นบ่วง
ไม่ไวก็ช้าCก็ต้องได้ลา
ต้องได้คบหากับความเจ็บปวด
จากกันFแล้วเห็นเธอได้ดี
จากกันแบบนี้ดีกว่า
อนาคตCตรงนี้คงไม่มี
ไม่อยากเห็นเธอลำบาก
ไม่เBbป็นไรหรอกฉันสตรอง
ไปข้างหน้าอย่าหันมามอง
ไม่น่าCมาเสียเวลากับคน
ที่หาให้ได้แค่ฝันจำลอง
เข้าใจที่Fเราต้องลา
ขอให้ข้างหน้ามีฝันให้เธอ
ถึงแม้ต้องเจ็บCทุกก้าวที่เดิน
ก็ยังยินดีที่เราได้เจอ
แค่นี้นBbะเรื่องของเรา โชคดีที่พอที่หยุด
ขอโทษCถ้าเข้าไปเป็นเรื่องเศร้า
ขอบใจที่เข้ามาแล้วเป็นเรื่องที่ดีที่สุด
ฉันFจะยอมรับความเจ็บไว้ C
โดยเข้าใจว่าธรรมดาBb
ฉันจะยอมรับการจากไป C
ไม่เป็นไรเข้าใจเธอนะF
ฉันจะยอมปล่อยมือให้เธอC
ได้เจอทางที่มันดีกว่าBb
ยอมรับว่าฉันน่ะรักเธอมากCมาย
และเข้าใจที่เราต้องลาF
ฉันจะยอมรับความเจ็บไว้ C
โดยเข้าใจว่าธรรมดาBb
ฉันจะยอมรับการจากไป C
ไม่เป็นไรเข้าใจเธอนะF
ฉันจะยอมปล่อยมือให้เธอC
ได้เจอทางที่มันดีกBbว่า
ยอมรับว่าฉันน่ะรักเธอมากCมาย
และเข้าใจที่เราต้องลาF.. C
เข้าใจที่เราต้องลาBb.. C
(เข้าใจที่เราต้องลา)F
