INTRO : D|Bm|Em|A
จำDเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอBmะไรจะกล่าว
ยอมมอบใจมEmาซะดีๆ ความผิดของเธอAนั้นมีดังนี้
หนึ่งคือเธอน่ะเห็นDฉันเป็นคนอื่นไกล
เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมBmไม่ว่าเป็นเรื่องใด
โทษนะคะที่รักEmเธอยังฟังอยู่ไหม
ข้อต่อไปมันAก็สำคัญ
I’ma tell you ข้อที่สองDเรื่องที่เธอชอบใคร
ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้ายBm
เรื่องที่เธอต้องชดใช้
นับจากนี้ตEmลอดชีวิต
ต้องอยู่กับฉันA.. ตลอดไป
คดีนี้ช่Dางอุกฉกรรจ์สะเทือนขวัญประชาชี
เหตุจากคืนนั้นBmเธอมาชนแก้ว
แล้วเธอก็หายในราตรี
เธอโปรยเสน่ห์Emแล้วทิ้งฉันไปไม่ปรานี
สรุปเธอไปกับใครAอย่าให้การเลี่ยงบาลี
น้ำตาไหลเป็นวารีแDล้วตัวเธอก็ไลน์ทัก
พอฉันเริ่มอินเธอกลับบอกBm
ว่าอย่าไปคิดมากมายนัก
พอฉันจะคลายรักEm
กลับส่งคำหวานมาทายทัก
มาบอกว่าเหงา มาบอกว่าเพ้อA
บอกว่าอยากเจอจะตายชัก แม่จำเลยรัก
หัวDใจคนไม่ใช่ผนังนะ ไอ้คำว่ารักBm
ก็ไม่ใช่ทองต้องซ่อนตรงหลังพระ
ไปไEmปมามา ให้ความหวังนี่มันอิหยังวะ
คดีร้Aายแรงศาลต้องตัดสิน
จำเลยเป็นผู้ต้องขังละ
จำDเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอBmะไรจะกล่าว
ยอมมอบใจมEmาซะดีๆ ความผิดของเธอAนั้นมีดังนี้
หนึ่งคือเธอน่ะเห็นDฉันเป็นคนอื่นไกล
เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมBmไม่ว่าเป็นเรื่องใด
โทษนะคะที่รักEmเธอยังฟังอยู่ไหม
ข้อต่อไปมันAก็สำคัญ
I’ma tell you ข้อที่สองDเรื่องที่เธอชอบใคร
ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้ายBm
เรื่องที่เธอต้องชดใช้
นับจากนี้ตEmลอดชีวิต
ต้องอยู่กับฉันA.. ตลอดไป
ยอมDมอบใจเพราะความคิดถึง
ล้อมเธอไว้หมดแล้ว
ทะBmเบียนสมรสกับนายอำเภอก็รอเธอจดแล้ว
แหวนEmเพชร สินสอด
รอให้เธอกอด รวมถึงเงินสดแล้ว
GucAci Belt งูมันเลื้อยรอเธอหลายขดแล้ว
ตามDกฎแล้ว ว่าทำนองคลองธรรม
จำเลยรักBmจะอยู่เรือนหอ
แทนการอยู่เรือนจำ
โซ่ตEmรวนจะกลายเป็นสร้อยคอทองคำ
และจะมีศาลAผู้พิพากษา
อยู่ร่วมเรือนหอจองจำ
ไม่ต้องมีคำDอนุญาโตตุลาการ
ไม่ต้องมายื่นอุทธรณ์Bm
แล้วปล่อยให้ฟ้าเป็นพยาน
ว่าพันธนาการEmสองเราแม้นไกลจะหาใกล้
แม้นจำเลยรักต้องการสิ่งใด A
ให้บอกมาเลยจะหาให้ จนกว่าจะหาไม่
จำDเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอBmะไรจะกล่าว
ยอมมอบใจมEmาซะดีๆ ความผิดของเธอAนั้นมีดังนี้
หนึ่งคือเธอน่ะเห็นDฉันเป็นคนอื่นไกล
เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมBmไม่ว่าเป็นเรื่องใด
โทษนะคะที่รักEmเธอยังฟังอยู่ไหม
ข้อต่อไปมันAก็สำคัญ
I’ma tell you ข้อที่สองDเรื่องที่เธอชอบใคร
ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้ายBm
เรื่องที่เธอต้องชดใช้
นับจากนี้ตEmลอดชีวิต
ต้องอยู่กับฉันA.. ตลอดไป
แม้มัGนอาจจะดูใจร้าย
แต่ให้คำสาบานGmเลยต่อให้ตัวต้องตาย
ว่าเจตนาF#mไม่เคยต้องการ
จะทำร้ายBmเลย (ธรณีนี่นี้เป็นพยาน)
จะไม่เจ้าชู้ปGระตูดิน
ให้เหมือนกับคำพังเพยทัก
เพราะว่าใจมัGmนหวงเกินไป
เกินจะให้ใครชมเชยนัก
จะรักให้มากF#mที่สุด
ให้เหมือนกับใจไม่เคยรัก
สุดท้ายศาลรู้ตัBวดี
ว่าศาลนี่แหล่ะจำเลยรัก
หนึ่งคือเธอน่ะเห็Eนฉันเป็นคนอื่นไกล
เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมC#mไม่ว่าเป็นเรื่องใด
โทษนะคะที่รักF#mเธอยังฟังอยู่ไหม
ข้อต่อไปมันBก็สำคัญ
I’ma tell you ข้อที่สองEเรื่องที่เธอชอบใคร
ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้ายC#m
เรื่องที่เธอต้องชดใช้
นับจากนี้ตF#mลอดชีวิต
ต้องอยู่กับฉันB.. ตลอดไป
จำEเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอC#mะไรจะกล่าว
ยอมมอบใจมF#mาซะดีดี
ต้องเป็นจำเลยBของฉันคนนี้ตลอดไป..E
