INTRO : Am|G|F|E
Am|G|FG|Am
ฮู้อยู่..Am ว่าไผเGป็นไผ
ฮู้อFยู่.. มีค่าGส่ำได๋ตอนนี้
เบิดAmคัก.. แล้วละหนอGความฮักที่มี
เบิดใจ..F ก็บอกGกันดี ๆ สา.E.
บ่แม่นว่าF บ่มีสGมอง
พ่อแม่น้องEmเอาข้าวเลี้ยงจั่งใหญ่Am
แต่ยังเสี้ยมFสอนใจบ่ได้ Gให้ลืมอ้ายC.. E
บ่แม่นว่าF หน้าด้านGหน้าทน
ที่หม่นอยู่กัEmบคนเบิ่ดใจ Am
เข้าใกล้Fยังใกล้บ่ได้..G ฮืออ..
ฮู้ว่าฝืนAm.. บ่ดนGน้องกะสิไป
ฮู้ว่าใจ.F. ของอ้ายGบ่ต้อนรับกัน
อีกบ่ดAmน.. อ้ายก็คงGเปิดโตกับคนนั้น
ส่วนFทางผ่าน สิฟ้าวหนีไGปนั่ง
ลี้ให้ ปลอบใจเจ้าของE..
INSTRU : FG|Am|FG|Am
FG|EmAm|FG|Am
บ่แม่นว่าF บ่มีสGมอง
พ่อแม่น้องEmเอาข้าวเลี้ยงจั่งใหญ่Am
แต่ยังเสี้ยมFสอนใจบ่ได้ G ให้ลืมอ้ายC.. E
บ่แม่นว่าF หน้าด้านGหน้าทน
ที่หม่นอยู่กัEmบคนเบิ่ดใจ Am
เข้าใกล้Fยังใกล้บ่ได้..G โฮ..
พื้นที่ตรงนี้ Cเป็นพื้นที่ที่Emถูกต้องห้ามAm
ถึงเคยใช้เGคยอยู่ มาก่อนFก็ตาม Em
มันเหลือแต่ซากDm ความฮักหักพังG
พื้นที่ตรงนี้ Cบ่เห็นฮอยฮักEmของเฮาจักอย่างAm
อ้ายพาGคนอื่นมาม้างF Em
ยกทุกอย่างDmให้เขาครอบครองG
พื้นที่ตรงนี้ Cเป็นพื้นที่ที่Emถูกต้องห้ามAm
ถึงเคยใช้เGคยอยู่ มาก่อนFก็ตาม Em
มันเหลือแต่ซากDm ความฮักหักพังG
พื้นที่ตรงนี้ Cบ่เห็นฮอยฮักEmของเฮาจักอย่างAm
อ้ายพาGคนอื่นมาม้างF Em
ยกทุกอย่างDmให้เขาครอบครองG
ขึ้นป้ายFชัดเจนว่าน้องG บ่มีสิทธิ์ยืน
INSTRU : CAm|FG
ยกทุกอย่างFให้เขาครอบครองG
ขึ้นป้ายFชัดเจนว่าน้องG.. บ่มีสิทธิ์ยืน
INSTRU : AmG|FG|AmG|F
