INTRO : B|B
เมื่อEmมีความเพียงพอD นั่นแหละความพอเพียงEm
เรื่อยๆG มาเรียงๆD ชีวิตถึงมีสุขEm
ที่Emอยู่ท้องไร้ท้องนาG มีพื้นAดินก็ให้แปลงให้ปลูกC
คนEmไทยจะไร้ทุกข์D ตามทฤษฎีใหม่C (ทฤษฎีใหม่B)
เกษตรEmทฤษฎีใหม่D หนึ่งในความพอเพียงEm
(พอๆ เพียงๆ พอๆ มาเพียงๆ )
เรื่อยๆG มาเรียงๆD ทำกินอย่างเข้าใจEm
โครงการพระราชดำริG มุ่งเน้นAให้มีกินมีใช้C
เหลือEmถึงเอาไปขายD ไปเปลี่ยนเป็นเงินตราC B
คนEmที่อยู่ในเมืองD กับเรื่องความพอเพียงEm
(พอๆ เพียงๆ พอๆ มาเพียงๆ)
เรื่อยๆG มาเรียงๆD รู้จักกินรู้จักEmใช้
เช่นมีเงินอยู่ห้าพันG ใช้สี่พันA หนึ่งพันเก็บออมไว้C
ทำEmเช่นนี้นานๆ ไปDเราก็มีเงินเหลือC B
คนEmเมืองมีแต่เรื่องDเกินความพอเพียงEm
(พอๆ เพียงๆ พอๆ มาเพียงๆ)
เรื่อยGมาเรียงๆD พิมเสนไปแลกเกลือEm
เงินทองของมีค่าG ไปซื้อตามAโฆษณาชวนเชื่อC
มีEmเท่าไหร่ก็ไม่เหลือD เมื่อไม่ยับยั้งชั่งใจC B
* คำCว่าเศรษฐDกิจพอเพียงEm คือCความเพียงพอD หามาใช้ไปG
รู้จักเก็บC รู้จักออมD ทำบัญชีGรายรับBmรายจ่ายEm
รู้จักเจียมC รู้จักตนD ไม่เป็นคนGตามอำBmเภอใจEm
ชีวิตCใช่จ่ายมักง่ายD หาเท่าไหร่ก็ไม่พอB
INSTRU : Em|D|Em|Em
G|D|Em|Em
Em|G|A|C
Em|D|C|B|B
พอๆEm มาเพียงๆ Dเรื่อยๆ มาเรียงๆEm
(พอๆ เพียงๆ พอๆ มาเพียงๆ)
ชีวิตGที่พอเพียงD ไม่จับจ่ายจนเกินEmตัว
กินใช่ตามอัตภาพG ไม่สร้างหนี้สินAจนท่วมหัวC
ชาตินี้Emเราคงไม่ต้องกลัวDเป็นบุคคลล้มละลายC B
( ซ้ำ * )
เท่านี้แหละหนอC เพื่อพ่อยู่หัวD เศรษฐกิจพอพียงG Em
