INTRO : D|A/C# |Bm|G ( 2 Times )
นาDฬิกาเรือนเก่า ที่ไม่เคยเหมือนกับเรือนใด
มีเพียงเวลาA/C#ที่ไม่หยุดเดิน
มันเกินเยียวยาสะเทือนใจ
กฏของเวลาBmคือไปไม่กลับ
ฉันจะไม่โทษไม่โกรธไม่เคืองใคร
แม้เวลาGจะไปต่อ แต่เรื่องเก่า ๆ ก็ไม่เคยจะเลือนไป
เวลาDไม่วนกลับ มีแต่เรื่องราวที่จมปลัก
ที่เคยเอามือA/C#วางบนตัก
และลูบหัวฉันซะจนหลับ
ก่อนที่เธอBmจะจากไป ก่อนที่ฉันจะขาดใจ
ในกอดที่ฉันGไม่อาจลืม
มันช่างเป็นค่ำคืนที่อย่างซึม
ไม่มีวิF#mนาทีใด ที่ฉันนั้นอาจBmจะเผลอใจ
เป็นนาฬิกาF#mเรือนเก่า
เรือนเดิมที่ยังคงสวยBmเสมอไป
ไม่มีอะไรเF#mป็นอย่างฝัน
ได้เพียงแต่มองBmเข็มนาฬิกา หยุดอยู่อย่างAนั้น
* มันผ่านไปแล้วจริง ๆ ใช่ไDหม A/C#
รักที่มันเนิ่นBmนาน G
แต่ลึก ๆ ก็ยังหวั่นDไหว ยังA/C#ฝัน
เหมือนBmยังรออยู่ เหมือGนยังคอยอยู่
ใช่ไDหม A/C#ไม่เข้าใจเหมือนBmกัน G
อยากให้เธอยังอยู่ตรงDนี้ กับA/C#ฉัน
เหมือนBmยังรออยู่ เหมือนGยังคอยอยู่
เหมือน.. ว่ายังอยู่
จนเธอDมีนาฬิกาเรือนใหม่
ที่สวยกว่าเรือนก่อนหน้า
นาฬิกาA/C#เรือนเก่าแม้มันพัง
แต่มันก็ยังอยากบอกว่า
มันไม่ได้เสียBmแต่มันใกล้จะตาย
เธอคงไม่รู้สึกและก็ไม่ระคาย
เธอทิ้งกันไปไGด้ยังไง
แต่ก็ดีใจนะ ที่เห็นเธอได้สบายใจ
นาDฬิกาเรือนใหม่ของเธอ
มันก็คงจะดีมาก คงงดงามA/C#
ตามที่เธอต้องการนาฬิกาเรือนเก่า
มันก็คงไม่มีค่า
ปล่อยให้มัBmนพังและก็ทิ้งมันไป
อย่าไปสนใจแค่ของเดิม แต่อย่าGลืมไปว่า
แม้มันจะเป็นของเก่า แต่ก็เคยเป็นของเธอ
เคยDใช้เวลาร่วมกัน ก่อนที่เวลาจะผ่านไป
จนมีนาฬิกาA/C#เรือนใหม่
มาแยกเราออกให้จากให้ห่างไกล
ไม่รู้จะขอโทษBmหรือขอบคุณ
กับบรรยากาศปกคลุมความเศร้าหมอง
ก็แค่นGาฬิกาเรือนเก่า
ที่คิดถึงคนที่เคยเป็นเจ้าของ
ไม่มีวิF#mนาทีใดที่ฉันนั้นอาจBmจะเผลอใจ
เป็นนาฬิกาF#mเรือนเก่า
เรือนเดิมที่ยังคงสวยBmเสมอไป
ไม่มีอะไรเF#mป็นอย่างฝัน
ได้เพียงแต่มองBmเข็มนาฬิกาหยุดอยู่อย่างAนั้น
( ซ้ำ * )
