INTRO : Cm
มีCmนิทานเรื่องเก่า ฟังเล่าBbกันสืบต่อมาEb
พ่อใหญ่CmวัยชราFm อยู่ปลายนาGmมีลูกมากมายCm
กินข้าวCmจากหม้อเดียวกัน แต่ทุกวันFทะเลาะวุ่นวายCm
ไม่มีใครยอมให้ใครFm ผิดใจกันเป็นประจำCm
โอCm... โอEb... ผิดFmใจกันเป็นGmประจำCm
พ่อชราCm แสนห่วง วันล่วงBbและผ่านเลยไปCm
ยิ่งเหนื่อยBbในหัวใจFm ออกอุบายGmจะสอนสั่งคำCm
จึงเรียกCmลูกลูกเข้ามา ให้ไปหาFไผ่มาสักลำCm
เลือกไผ่ชนิดงามงามFm หนึ่งคนGmหนึ่งลำเหมือนกันCm
โอCm... โอEb... หนึ่งคนFmหนึ่งลำGmเหมือนกันCm
แล้วBbพ่อก็หยิบไผ่งาม มาหักกลางลำCmให้ลูกจำไว้
ให้ลูกCmลองหักไผ่ดูCm ลูกลูกจึงรู้ว่าหักง่ายดาย
หนึ่งลำCmสองลำผ่านไปFm ลำแกร่งCmแข็งแรงเท่าใดFm
ถ้าอยู่เดียวดายCmก็ไร้แฮงต้านทาน
แล้วพ่อBbก็หยิบเชือกมาCm มัดไผ่แน่นหนาBbให้อยู่รวมกันCm
ให้ลูกBbลองหักอีกทีCm สุดแรงที่มีก็บ่สะท้าน
พ่อบอกCmถ้าเราฮักกันFm
เมื่อไผ่Cmอยู่ฮวมกอกันFm ก็ไม่มีวันGmจะถูกทำลายCm
INSTRU : Cm|Cm
ฟังนิทานCmเรื่องเก่า ที่เล่าBbกันสืบต่อมาEb
น่าจะถึงCmเวลาFm ก้าวเข้ามาGmเพื่อร่วมแรงใจCm
ร่วมถิ่นCmแผ่นดินเดียวกัน แต่ทุกวันFทะเลาะเพื่อใครCm
แบ่งพรรคแบ่งพวกทำไมFm แบ่งไปก็ไทยบอบช้ำCm
โอCm... โอEb... แบ่งไปFmก็ไทยGmบอบช้ำCm
พวกเฮาเป็นCmเหมือนไผ่ หักง่ายBbถ้าแตกกอกันCm
ป้อเหนื่อยล้ามานานFm กับความฝันGmที่เฝ้าเพียรทำCm
ดึงเชือกCmด้วยแรงแห่งใจ อยากฮื้อไทยFเป็นกอบเป็นกำCm
บ่อยู่ต่างคนต่างลำFm ตรากตรำGmเพื่อฮ้อยเป็นกอCm
โอCm... โอEb... ตรากตรำFmเพื่อร้อยGmเป็นกอCm
* มัดไทยCmไม่ให้ร้าวฉาน พ่อสร้างมานานให้เราสานต่อ
มัดใจให้เป็นไผ่รวมกอFm สามัคคีเพื่อพ่อBbจะได้วางใจ Cm
( ซ้ำ * )
