"พูดเกริ่นนำ" เรื่องมันเก้าสิบปี๋มาแล้ว
เจ้าน้อยสุขเกษมอายุได้สิบห้าปี๋
เจ้าป้อก็ส่งไปเฮียนหนังสือ ตี้เมืองมะละแมงปู้น...
ก็เลยเป๋นเรื่องของก๋ำของเวรเขา
INSTRU : Am ( 4 Times )
มะเAmมี๊ยะเป๋นสาAsus4วแม่ก้า คนพAmม่าเมืองมAsus4ะละแมง
งามAmล้ำเหมือนเดือนAsus4ส่างแสง คนมAmาแย่งหลงฮักAsus4สาว
มะเAmมี๊ยะบ่ยอAsus4มฮักไผ มอบใจ๋ฮื้Amอหนุ่มเจื้อเAsus4จ้า
เป็นAmลูกอุปรAsus4าช.. เท้าเAmจียงใหม่Asus4
แต่เมื่อC เจ้าชายD จ๋บก๋านG ศึกษาAm
จ๋ำต้องC ลาจากG มะเมี๊ยะไป D
เหมือนโดนC มีดสับD ดาบฟันG หัวใจ๋ Am
ปลอมเป๋นC ป้อจายG หนีตามมา.Am.
เจ้าชAmายเป๋นราAsus4ชบุตร แต่สุดAmที่รักเป๋นพม่Asus4า
ผิดAmประเพณีAsus4 สืบมาต้องร้างAmราแยกAsus4ทาง
โอ๊ Amโอ้ ก็เมื่อAsus4วันนั้น วันที่ต้องAmส่งคืนบ้านนาAsus4ง
เจ้าชายAmก็จั๊ดขบวนจ๊าAsus4ง ไปส่งนางAmคืนทั้งน้ำต๋Asus4า
INSTRU : Am ( 4 Times )
มะเมี๊ยะC ตรอมใจ๋ DอาลัยG ขื่นขมAm
ถวายC บังคม Gทูลลา D
สยายC ผมลง Dเจ๊ดบาทG บาทา Am
ขอลา Cไปก่อนG แล้วจ๊าดนี้ Am
เจ้าAmชายก็ตรอมAsus4ใจ๋ตาย มะเมี๊ยะAmเลยไปบวชAsus4ชี
ความฮักAmมั๊กเป๋นจะAsus4นี้.. แลเฮ้อ
INSTRU : Am Till End