เมืองหลวงไม่น่าอยู่วะเพื่อน
INTRO : Em ( 4 Times )
** อยู่เมืองหลวงEmได้ควงนางแบบG
แบบว่านางCต้องการแค่เงินB7
อยู่เมืองหลวงEmแค่เดินชนไหล่G
จะตายไม่ตายC ก็ยังไม่รู้ B7
รู้ไหมกูลูกใครEm คำถามง่าย ๆ G
เอาไว้ใช้ใCนยามฉุกเฉินB7
ฉันขอเดินไปอEmอกจากเมืองหลวงG
ที่คนหลอกลวงC ต่างคิดB7ว่าตัวเองเป็นใหญ่Em
เด็กน้อยมีฝันEmอยากเป็นเสี่ยใหญ่G
พอโตขึ้นไปก็Cอยากเป็นนายทุนB7
โลกหมุนไปใEmห้ใจคนกลับG
ไม่ยอมรับCความจริงที่เป็นB7
สายน้ำธารเย็นEmกลับมองว่าร้อนG
หลอกฝันลุ่มดอนCกลับมองว่าเย็นB7
ไม่เห็นความงามEmของธรรมชาติG
เห็นเพียงกระดาษC.. ที่B7เรียกว่าเงินEm
* แต่ชีAmวิตฉันDต้องเดินต่อไป Bm
แต่ไม่ใช่เEmพื่อตัวฉันเอง Am
มาร้องเพลงDบรรเลงจากใจ Bm
เผื่อดับไฟใEmห้ความรุ่มร้อนAm มันได้ดับลงD
เหม่อมองฟ้าEmนกกาบินกลับG
ภูตะวันลับCคือความโรแมนติกB7
ชิคๆ คูลๆ Emรู้กันไปเพื่อ G
ถ้ากัดกินก้อนเกลือCหลังอินสตราแกรมB7
แก้มส้มแก้มแดงEm สวยพอสง่าG
ไม่มีใครว่าCถ้าไม่แย่งแฟนใครB7
แต่ฉันต้องไปเEmพราะคำว่าบาปG
เพื่อนฉันเคยบอกว่าC.. อยู่B7แล้วสบายใจ Em
INSTRU : Em|G|C|B7 ( 4 Times )
( ซ้ำ * , ** )
กูบอกมึงแล้ว
