INTRO : Am|G|F|F
Am|G|F|G
* กว่าAmจะรู้ก็สายGเกินไปหรือFเปล่า
ในเมื่อเวลาไม่เคยหยุดหมุน
ต่อAmจากนี้คงเหลือGแค่เพียง น้ำFตา
ไม่ทันได้พูดGจาได้ร่ำลา
เห้ยAm.. มึงดูแลแม่มึงดีหรือยัง
ทำGไมเวลาท่านสอนมึงถึงชอบไม่ฟัง
อนFาคตที่เขาวางมึงก็ทำมันพัง
แม่มึงก้มหน้าทำงานเพื่อให้ได้ตัง
แต่มึAmงก็ไม่ได้เห็นค่า
ไม่อยากกลับบ้านGเพราะรู้สึกเหม็นหน้า
ใช้ชีวิตFวนเวียนแต่เรื่องบ้า
ตั้งแต่ตอนมืดค่ำGยันเช้าที่แดดจ้า
คนแปลกหน้าAmที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
กับถูกคอGคุยกันจนหมดใจ
แม่อยู่บ้านFเขารู้สึกห่วงใย
ลูกไม่เคยโทรหาหรือว่าไม่ปลอดภัย
เสียงไลน์เด้งAmบอกว่าเงินไม่พอใช้
แม่ตอบอย่างรีบเร่งGว่าเท่านี้พอไหม
เป็นห่วงลูกFไม่อยากให้เจอความยากไร้
พร้อมจะกัดฟันสู้แGบกทุกอย่างเอาไว้
( ซ้ำ * )
ในขAmณะที่แม่มึงต้องทำงานหนัก
สภาพGร่างกายทรุดโทรมจนต้องเสียหลัก
ตัดFภาพมาที่มึงเอาแต่จมปลัก
หลงในแสงสีที่มันเป็นเพียงแค่กับดัก
ไม่Amทำอะไรเพราะแดกแต่เหล้า
วิชาที่เรียนก็ไม่เคยเข้าG
ตอนแม่มึงป่วยก็ไม่ไปเฝ้า
ให้อยู่คนเดียวจนท่านต้องเศร้าF
จนมีเสียงโทรศัพท์จากโรงบาลG
แจ้งว่าแม่มึงเหลือเวลาอีกไม่นาน
มึงAmรีบวิ่งพุ่งทะยาน เพื่อจะไปเจอให้ทันG
เป็นลูกแม่มาตั้งนาน แทบไม่เคยอยู่ด้วยกันF
แต่เหมือนว่ามันจะสายไป พอถึงที่แม่มึงก็ไม่หายใจ
หันAmไปทางไหนก็ไม่มีใครที่ช่วยได้
อยากคุยGก็ไม่ง่ายทำได้เพียงแค่ไหว้
เวลาFบนโลกนี้มันไม่ได้นาน
เพราะอย่างงั้นGพวกมึงอย่าทำเหมือนกับเด็กในนิทาน
( ซ้ำ * )
INSTRU : Am|G|F|F
Am|G|F|G