INTRO : FAm|DmC
BbAm|DmC
คือสิสุดFคัก แล้วน้องAmจังว่าอยากไป Dm
เหตุผลCของคนเบิดใจ Bb
อ้างหยังCกะคือสุอย่างF
แต่น้องฮู้บ่คAmวามฮู้สึกของคนที่ฟังDm
มันเบลอCคือถูกยาสั่งBb หาทางไปต่อบ่เป็นC
ประเด็นFคืออ้ายยังฮักAmอยากกอดเจ้าไว้ Dm
แต่ต่อรองCอีหยังบ่ได้ Bbยืนน้ำCตาไหลใจชFา
วาระสุดท้ายAmที่บ่อยากเจอกะเดินเข้ามาDm
คืนใจใCห้กันโลดสาBb น้องว่าเฮาCไปกันบ่ได้ F
* กองมันไว้สBbาเด้อฮักอ้ายให้เจ้า Am
ถึงมันซิฮ้างซิเก่าBb ถ้าน้องบ่เอาC กะกองมันไว้ F
แล้วหันหลังหนี Amบ่ต้องแยแส
เพราะอ้ายมันแค่ Dmคนอย่นอกใจ
บ่มีผลBbพอให้เจ้าเปลี่ยนใจ กับฮักที่อ้ายCมี
ถ้าบ่ดี กะกองมันFไว้ (C)
เจ็บจำยอมF ถึงยังบ่พร้อมAm เมือเจ้าเอ่ยDmลา
บ่ขอCรับคืนเด้อหล่าBb ถึงว่าCมีค่าบ่พอF
ก็ฮักหมดใจ Amยังบ่คู่ควรซิได่ไปต่Dmอ
ได้แต่ยืนCเฮ็ดหน้ากอซอBb ซำนี้ละCเน้อคนซิถึกFถิ่ม..
INSTRU : FAm|DmC|BbC|F
Am|Dm|BbC|F
( ซ้ำ * )
ถ้าบ่ดี..C กะกองมันไว้ F