INTRO : C|Am|F|E7
ตัวเองAm ทำไมต้องเขียนคิ้ว
ทำไมกFางเกงวาบหวิว
ทำไมต้องใส่เAmสื้อเอวลอย
ตัวเองAm ทำไมต้องแต่งหน้า
ทำไมต้Fองแต่งขนตา
ทำไมต้องทาAmปากแบบนั้น
เหมือนเธอเธอโมโห F
ทำคิ้วGขมวดใส่แล้วมองAmมาที่ฉัน
ปากเธอFเริ่มร้าย ตาเธอGเริ่มแดง
แล้วพูดคำE7นั้น
มึง เซาเว้าAm.. เซาเว้า..
มันช่างปวดร้าวFกับคำGที่เธอพูดAmใส่
เซาเว้าAm.. เว้าได้จั่งได๋
ถึงบ่เข้าใจผู้Fชายอย่างกู E7
ก็มันหวงC.. กูหวงมึงG
ไม่อยากFให้แต่งตัวGแบบนั้น Am
ก็กูหวงAm.. กูหวงGเธอ
ไม่อยากให้ใครE7ต้องมองแฟนฉันAm
เธอสวยอยู่แล้วF.. เธอไม่จำเป็นG
ต้องแต่งหน้าอย่างนั้นAm.. เซาเว้า